Ба сӯзиши хазон роҳ надиҳед! 

       

                 

Сӯзонидани партов ва баргҳои дарахтон дар кӯчаву хиёбонҳо, майдону боғҳо ва гулгашту боғҳои фарҳангу фароғатӣ қатъиян манъ аст. Фасли тирамоҳ дар баробари фасли заррин будан, боз мушкилотҳоеро ба миён меорад, ки кормандони соҳаи коммуналӣ барои халосӣ аз он танҳо як “усул” -ро ба кор мебаранд, ки ин сӯзиши хазон мебошад.

Мутобиқ ба таҳлилҳои мутахассисони соҳаи муҳити зист роҳ додан ба сӯзонидани партов боиси хурӯҷи касалиҳои диққи нафас гардида, нороҳатии шаҳрвандонро ба миён меорад. Лозим ба ёдоварист, ки оддитарин роҳҳои бартарафсозӣ ин ҷамъоварии баргу хазон дар ҷойҳои мусоид буда, табдилдиҳии он ба компост мувофиқи мақсад мебошад. Албатта истифодаи мақсадноки чунин усул агар аз як тараф сӯзиши баргу хазонро пешгирӣ намояд, аз ҷониби дигар истифодаи компост ба гулу сабза ва дарахтон ҳамчун пору истифода хоҳад гардид.

Мувофиқи талаботи моддаи 231 Кодекси ҳуқуқвайронкунии маъмурии Ҷумҳурии Тоҷикистон мутасаддиён ва аҳли ҷамотчигиро огоҳ менамояд, ки барои риоя накардани талаботи муҳофизати ҳавои атмосфера ҳангоми сӯхтани партовҳои гуногун ба: – шахсони воқеӣ ба андозаи аз як то се (аз 64 то 192 сомонӣ); – шахсони мансабдор аз сӣ то чил (аз 1920 то 2560 сомонӣ); – шахсони ҳуқуқӣ аз сад то дусад (аз 6400 то12800 сомонӣ) нишондиҳанда барои ҳисобҳо ҷарима муайян карда шудааст.

Хазонҳо ва алафҳои хушкшударо ҷамъоварӣ намуда, бо роҳи гӯркунӣ аз онҳо нуриҳои ба заминҳои кишоварзӣ манфиатбахш омода намоянд ва бо ин восита аз онҳо халос шуда худ ва дигаронро аз таъсири зарарноки партовҳои заҳрнок ба ҳавои атмосфера ҳифз намоянд.